My birthday week

De afgelopen week is weer een drukke week geweest. Afgelopen maandag hadden we ons eerste studentenfeestje. Dit feest werd natuurlijk heel erg goed ingewijd door de Nederlanders, maar niet alleen de Nederlanders snapte deze avond wat ‘tanken’ betekend. De Tsjechische delegatie was vertegenwoordigd met een jerrycan rum waaruit iedereen een slok mocht nemen. Ook de Grieken gingen helemaal los met als resultaat aan het einde van de avond de inmiddels bekende uitspraken: “I wasg talkingk with her for one hour, and after that i saw her walkingk with another Swedish guy, ghend by ghend, that fucking Swedish prostitute. All Swedish girls are prostitute!”. Dank je wel Theodorus.

Na deze late avond was het ‘s ochtends even bikkelen, om 7 uur was de wekker geprogrammeerd. Inderdaad, geprogrammeerd… Om half 9 werd ik gewekt door mijn Nederlandse vrienden en haastte ik mij met mijn ontplofte krullen en een dode vogel in mijn mond naar school. Na een oersaai, drie uur durend college zou Indji ’s middags aankomen in Kristianstad.

De eerste avond heb ik haar mijn huis en huisgenoten laten zien, dat was wel even wennen natuurlijk. De dag erna heb ik mijn school laten zien (en meteen wat foto’s genomen). ’s Avonds was er eigenlijk weer een feestje van de studentenvereniging, maar hier konden we niet heen omdat Indji geen lid is van de vereniging en ik geen “guest card” meer kon regelen. Dus toen hebben we ’s avonds in het huis met een paar andere mensen Shrek 2 gekeken.

Op donderdag was natuurlijk mijn verjaardag! Ik wil iedereen nog even bedanken voor de smsjes en de reacties op deze site, echt superleuk! En ja Roderik, je was weer de eerste hoor! Midden in de nacht werden we door 3 zatlappen, net teruggekeerd van het feest, vrolijk gewekt met een welgemeend Happy Birthday, heel erg bedankt Erik, Michiel en Wes! Nadat Indji en ik een slechte nachtrust hadden gehad door onze attente vrienden, hebben we ’s morgens nog wel een topprestatie weten neer te zetten (zie foto van de zelf gemaakte taart). Toen we daarna met onze verrassing in de keuken kwam, waren er Zweedse vlaggetjes voor mij opgehangen en werd ik gelijk door iedereen gefeliciteerd.
Overdag ben ik met Indji naar Åhus geweest, waar het in tegenstelling tot afgelopen zaterdag helemaal uitgestorven was. Ook heb ik gelijk even geprofiteerd van de goddelijke leeftijd 20 in Zweden, dat is namelijk de grens van het mogen nuttigen en kopen van alcoholische versnaperingen. ’s Avonds zijn we lekker bij de pizzaria uit eten geweest.
Toen we terug kwamen van de Italiaan werd mij een ‘surprise’ party voorgeschoteld. Bijna heel het International House was uitgerukt om voor mij te zingen, Egle en Rachel hadden een heerlijke appeltaart gebakken en Karen een lekkere kaneeltaart, beter kon dus niet. Ook kreeg ik nog een kadoTJE: een mini tafeltennis setje, om de Chinezen af te schrikken. Al met al een goede verjaardag dus.

Na vrijdagavond in een hypermoderne club te zijn geweest (Indji was binnengekomen met een ID van een ander Nederlands meisje: Michelle), stonden zaterdag de watervallen van Degeberga op het programma. Om half 3 vertrokken we met 10 kleine negertjes richting ons dagprogramma, onder aanvoering van onze vriendelijke buschauffeur. De vriendelijke man zou ons aangeven wanneer we uit zijn autobus moesten stappen. Echter op een gegeven moment dachten 2 Litouwse negertjes beter geïnformeerd te zijn dan de Zweedse bestuurder. Ze besloten hun eigen route te kiezen en stapte uit: toen waren er nog 8. Deze 8 eigenwijze negertjes bleven keurig vertrouwen op de lieve man. Na een lange tijd niet te stoppen, roken we onraad, checkte de buschauffeur, en ja hoor… “het was de vorige halte”. Maar geen paniek, over 15 minuten komt er een bus aan de andere kant van de weg die jullie keurig naar de watervallen zou brengen. Helaas stond op het bord aan de overkant dat de eerst volgende bus na 1,5 uur zal arriveren. 5 negertjes konden het geduld niet opbrengen en besloten om de te ver gereden route terug te wandelen. Natuurlijk hoorde ik niet bij deze actieve negertjes, nee, ik zat samen met Indji en Rachel in de groep die wel even 15 minuten op de bus zal wachten en dan een beslissing ging maken. Tot dat Indji op het geniale idee kwam om langs deze snelweg te liften, zoals in Peking Express. En ja hoor, na 5 minuten stopte onze redder, ze moest er een klein stukje voor omrijden maar ze bracht ons naar de plek van bestemming. Natuurlijk een paar foto’s nemen en even een belletje naar, de inmiddels in het woeste Zweedse landschap verdwaalde, andere negertjes. Heerlijk gevoel!

Aangekomen op de plek van bestemming liepen we werkelijk in een prachtig landschap, heel erg mooi. Na bijna 2 uur door de bossen te hebben gezwoegd, geklommen, genoten, gevallen, gedwaald, gelachen en Indji een keer van de afgrond te hebben gered waren we dan bij de watervallen, werkelijk waar schitterend (zie de foto’s). Maar nu kwam pas de slagroom op de cake. Ik wilde natuurlijk wel even naar boven klimmen om tussen de waterval te kunnen staan. Gelukt, prachtig. Rachel volgde en later Indji. Dan is het natuurlijk geen overwinning meer… Oké, nog hoger dan, helemaal naar het topje van de waterval … Heel erg glad, stijl, gevaarlijk en hoog, maar gelukkig, het was me gelukt! Nu was er nog een negertje die ook de held wilde uithangen… na een waarschuwing van mij was Indji toch zo eigenwijs om het te proberen. Ongeveer op 3 kwart van haar route gleden beide voetjes van de helling af en kon ze zich nog net met haar armen vastpakken. Met hevige angstkreten werd ik gewaarschuwd en stormde ik mijzelf naar beneden om Indji van een niet zo’n leuk einde van de dag te behoeden. Gelukkig kregen we het voor elkaar om veilig van de berg af te komen en met wat uitblazen en trillende benen liep dit met een sisser af, maar het heeft natuurlijk wel weer prachtige foto’s en een leuk verhaal opgeleverd.

Vandaag heb ik Indji naar Kopenhagen gebracht en is ze weer teruggevlogen. Vanavond ga ik even voetballen en daarna lekker een filmpje kijken denk ik. Morgen is het weer tijd om naar school te gaan. Jullie horen snel weer van mij.

Groetjes

John