Gave trip!

Guess who's back? Back again… Dat kon ik vorige week even zingen. Heb ik trouwens niet gedaan. Geen zin in. Kon wel, want… Ik was weer een paar dagen terug in Nederland. Mijn lieftallige ZUS trad in het huwelijk. Na aankomst op donderdag was vrijdag de grote dag. Op een heerlijke dag in het prachtige slot Doddendael te Ewijk zou het huwelijk van Diana en Maarten worden voltrokken.
En ik kan jullie vertellen… het is gelukt! Het ja-woord is zonder problemen uitgesproken. Buiten deze niet onbelangrijke gebeurtenis is het een supermooie dag geworden. De bruid en de bruidegom zagen er fantastisch uit, het eten was belachelijk lekker en de sfeer was heel bijzonder! Super!

De rede voor mijn terugkomst in Nederland was natuurlijk de bruiloft. Dat neemt niet weg dat ik buiten de bruiloft, zo ver ik kon (ik had maar 1 dag over), veel mensen heb proberen te zien. Het was heel erg leuk om weer even thuis te zijn. De andere kant van de medaille was dat het enorm zwaar was. Na weinig slaap, veel “activiteiten” en veel reizen kwam ik zondagavond weer aan op Mallorca! Gebroken!

In Palma werd ik opgehaald door mijn Duitse vriendin Verena waar ik een half jaar mee heb gestudeerd in Zweden (hoe verzin je het hè?). Na een paar leuke, avonden met haar en met mijn team draaien hier gelukkig de motoren weer op volle toeren.
Met leuke avonden en dagen bedoel ik een dagje Palma en veel uitgaan in mijn stadje waar op dit moment veel mensen zijn… nou ja, Fransen dan. Nee dat is een grapje. En grapjes zijn meestal niet waar. Ook deze niet! De Fransen gasten in hotel zijn, in tegendeel tot veel vooroordelen, super vriendelijk, gezellig en totaal niet beroerd om Engels te praten.
O, ja, ook nog zo iets hilarisch. Eergisteren kwam onze Spaanse huis-DJ, overigens ook de “beste DJ van Font de sa Cala” (hotelgrapje, moest je bij zijn) met het geniale idee om naar de bioscoop te gaan met mij. Zoals menig Spanje ganger misschien wel weet, worden de films hier in Spanje niet origineel uitgezonden. Hiermee bedoel ik dat de films worden nagesynchroniseerd. Dat was opzich al hilarisch natuurlijk. Maar het grappigste was dat ik van heel de film geen reet snapte. Ik dacht dat ik het allemaal redelijk kon volgen maar toen we in de auto terug de film bespraken bleek ik een beetje last te hebben van het “plank - - - - - hamer” effect. Waarschijnlijk heb je op het moment dat je dit leest hetzelfde gevoel als ik toen ik in de Spaanse cinema zat: “Ik vind het allemaal prima maar ik snap er geen reet van…”

Overige leuke mededelingen voor mij. Ik ga een gave trip maken hier… Ik ga namelijk verhuizen. Op dit moment “wonen” alle entertainers in personeelskamers van het hotel maar dit gaat binnen een week voor een paar uitverkorenen (waaronder ik dus) veranderen. Ik ga verhuizen van een redelijk grote, prima schone kamer met internet naar een klein vies hokje buiten het hotel… Super dus! Bovendien krijgen we een supergave grote tuin MET een sinaasappelboom waar de sinaasappelen al in januari komen én een citroenboom met één citroen. Te gek toch?
Klinkt allemaal heel cynisch maar het is zo veel beter om buiten het hotel te wonen. Weg van het hotel, werk en collega’s… even dan. Een beetje je eigen leventje. De kamers worden op dit moment schoongemaakt en geverfd en het ziet er al goed uit. Ik ben er helemaal blij mee en ben er klaar voor om te verhuizen!!!

Tot slot. Rob & Nicole tot volgende week! En de rest… à toute à l'heure!

John