Nice to meet you

Opnieuw iedereen bedankt voor de berichtjes op de site! Heel leuk om weten wie mijn verhaaltjes allemaal lezen dus laat gewoon wat achter.

Ik zit eigenlijk nu al de hele tijd te bedenken hoe ik de afgelopen week, maar voornamelijk het afgelopen weekend het best en het meest sprekend kan omschrijven. Ik ben op zoek naar de perfecte zinnen, de juiste woorden en de daarbij passende emotie. Helaas ben ik tot de conclusie gekomen dat mijn Road-Trip weekend niet te omschrijven is. Zoals ik eerder al vermeld had was ik dit weekend in het land der Fjorden ofwel Noorwegen. Om een klein beetje het beeld over te kunnen brengen, ga ik toch mijn best doen met letters maar… gelukkig hebben we de foto’s nog…

Met een negen mensen tellende internationale delegatie vertrokken we met een Gele Mini en een gehuurde Passat rond een uur of 3 uit ons prachtige stadje. Van horen zeggen was Noorwegen ontzettend duur. Van verschillende mensen hadden we wat leuke voorbeeldjes gekregen: uurtje internetten € 20,-, Sandwich en cola € 20,- of 15 km/u te hard geflitst worden € 300,-. Een gewaarschuwd mens telt voor twee zeggen ze dus beide auto’s helemaal volgeladen met boodschappen uit de LIDL om het weekend nog een beetje dragelijk te houden voor onze portemonnee.

Van de 9 personen hadden 8 een rijbewijs waarvan er 7 wilden rijden. In onze auto begonnen we met 5 rijbewijzen, iedereen zou dus omstebeurt rijden. Als 3e mocht ik rijden en de Zweeds-Noorse grens passeren om vervolgens de “short cut” te nemen via de ferry. Na mijn ritje was onze spaanse Grote Smurf Angel aan de beurt. Iedereen die ooit in Spanje is geweest, weet dat ze er daar een iets andere rijstijl op nahouden. Onze Angel was daar zacht uitgedrukt “geen uitzondering op” merkten we binnen 5 minuten. Normaal gesproken neem je een rotonde rustig met een bochtje om vervolgens af te slaan. Nee hoor, vol doorrammen, stuur omgooien en even die bandjes laten voelen dat ze het zwaar gaan krijgen. Een ware tornado raasde door onze auto en werkelijk alles wat in de auto voorheen aan de linkerkant lag was in een miliseconde verhuisd naar de rechterkant. Greg the Greek kon niet stoppen met onze Lieveheer te bedanken en hield het niet meer van het lachen waarna iedereen de “weak laugh” te pakken had! Heel lullig voor Angel maar gelukkig pakte onze Spaanse vriend de draad snel weer op en bleek dat hij alleen last had van ontwenningsverschijnselen. Ik kon rustig gaan slapen…
Totdat Greg the Greek opeens kei hard FUCKKK riep! Flits Flits! 2 keer volle bak raak! 80 km/u waar 60 km/u toegestaan was. Dat betekent ongeveer € 390,- per auto, achteraf is dat per persoon ongeveer net zoveel als ons hele weekend heeft gekost. Eerst nog maar eens zien of we de boetes krijgen, misschien hebben we geluk!

De hele nacht hebben we doorgereden totdat we om 07.00 uur s’ochtends de auto even geparkeerd hebben langs een prachtig meer. Hier hebben we geprobeerd te slapen. Om 09.00 uur werd ik echter weer wakker met een gebroken nek en dubbelgevouwen ruggengraat. Even lekker worden met het Noors zonnetje, een prachtig uitzicht en een heerlijk muziekje om vervolgens om half 11 richting ons beoogde doel te rijden. Kennismakend met het ongelooflijk prachtige landschap van Noorwegen bereikte we via opnieuw een ferry de Preikestolen! Dit is een klif van 604 meter met een schitterend uitzicht op de Noorse Fjorden. Om dit uitzicht en dus de top van de klif te bereiken, moest 2 uur geklommen en geklauterd worden. En niet over trappetjes of makkelijk begaanbare wegen… nee, over rotsen, stenen, boomstammen, bruggetjes en dit soort ongein! Voor de beeldvorming, neem zoveel mogelijk rotsen en stenen in je gedachte als je maar kan. Doe dit aantal keer 2 en zoveel rosten en stenen heb ik deze dag gezien, gevoeld en beklommen. Onderweg hebben 3 van de 4 Nederlanders een kleine demonstratie van de nieuwjaarsduik gegeven. In een ijskoud bergmeertje gingen Michiel, Karen en natuurlijk ik eventjes de kleertjes uit!
Op de top was het werkelijk waar prachtig, maar hier kunnen de foto’s beter het woord doen!

Na de Preikestolen zijn we een beetje richting het noorden vertrokken waar we de volgende dag wilde spenderen. Vanaf 19.00 waren we ook opzoek naar een slaapplaats... Om 21.00 uur leken we de ideale plek gevonden te hebben (huisje voor 10 personen aan een meertje midden in de Fjorden) maar helaas was er niemand aanwezig. We begonnen ‘m al enigszins te knijpen maar om 21.30 uur hadden we dan eindelijk succes. Na een lekkere douche werd er gezamenlijk spaghetti gekookt. Om 24.00 uur zat iedereen in de kamer klaar met sterretjes in de handen en een feestmuts op om de jarige Verena te verrassen. Daarna hebben we nog een superleuk en primitief feestje gehouden met een flesje Bacardi, Malibu en een aantal biertjes om Verena’s nieuwe levensjaar in te luiden! Herzlichen Glückwunsch!

Zondag stond om 09.00 uur de ontbijttafel al gedekt om vervolgens rustig te vertrekken naar het Noorden. Wederom was de lucht helder blauw en deed de zon goed zijn werk. De hele ochtend heb ik op de smalle bergweggetjes gereden. Echt heel erg indrukwekkend maar ook gaaf om op deze wegen auto’s te passeren en te keren wanneer je weet dat de afgrond gruwelijk is.
Onderweg zijn we op de meest mooie plaatsen gestopt om te genieten van het uitzicht, de rust, de natuur: Noorwegen. Wat een heerlijk land zeg. We snapten ineens allemaal waarom vele mensen er over denken om daar te gaan wonen. Ook zijn we gestopt bij een waterval even naar boven geklommen en de meest mooie foto’s te maken. Rond 15.00 uur besloten we om huiswaarts aan te zetten.

Op onze weg terug naar huis zijn we rond 19.00 uur op een benzinestation even een Hamburger gaan eten. Toen ik buiten aan een vrouw vroeg waar we ongeveer zaten, riep zij haar man er bij in het Noors. Ik hoorde iets van “rødebröde jæ møss kæmen, tro Hollänska”. De vriendelijke man legde me in het Engels uit waar we zaten en vroeg vervolgens of we Noors waren. Ik antwoordde ontkennend en vroeg hem hetzelfde. Hij reageerde hierop bevestigend en vroeg ons (Michiel en ik) waar we dan vandaan kwamen. Na hem onze afkomst te vertellen en gemerkt te hebben dat er enige verbintenis was met Nederland vroeg ik hem of hij misschien wist dat wij Nederlands waren. Zijn antwoord was het volgende: “Ja de Nederlandse taal haal je er uit duizenden uit.”. Heel apart om te horen. Deze meneer had zijn eerste 5 jaar in Nederland doorgebracht en sprak nog vloeiend Nederlands. Karen kwam later met hem in gesprek en hij bleek heel waardevol te zijn voor haar afstudeerscriptie. Uiteindelijk ging ze er vandoor met zijn adres en de uitnodiging: “Meid, kom gezellig een keer op de thee…”. Dus wie weet zit er nog een Noors tripje in het vat, de slaapplaats hebben we in ieder geval al!
Na deze stop zijn we bijna in 1 ruk doorgegaan naar Kristianstad, waar we ongeveer om 03.00 uur in de nacht arriveerde!

Al met al was het dus een hele lange autotrip met heel weinig slaap, maar het was het allemaal dubbel en dwars waard. Noorwegen is echt een aanrader. En gelukkig was de autotrip echt heel erg gezellig. Meerder malen is de karaokeschuif open gegaan, enorm veel gelachen, ik zie ik zie wat jij niet ziet gespeeld, elkaar hele foute Spaanse, Griekse en Nederlandse zinnen geleerd en natuurlijk genoten van het overweldigende landschap! Een onvergetelijk weekend!

Groetjes John